Auteur in de spotlights: Luuk Hoedemaekers

"Het talent om te schrijven verdwijnt niet met een writer's block"

3 mei 2019

Auteur Luuk Hoedemaekers schrijft vooral – maar niet uitsluitend – moderne, pittige kluchten en tragikluchten. "Dat is een genre dat ik overigens zelf bedacht heb – waarom is hier nooit iemand eerder mee gekomen? Altijd hilarisch, soms wat wrang. Theater met wortels." Intussen is hij ook bezig aan zijn romandebuut, dat gepubliceerd zal worden in 2020 of 2021.

Wat is je favoriete toneelstuk aller tijden?

'Antigone' van Sophocles

Wie of wat wakkerde je liefde voor toneel aan? Geef kort een beetje uitleg.

"Nature and nurture. Sommige dingen zitten gewoon ‘in’ een mens. Aanleg, noemen we dat. Genetisch bepaald dus. Maar soms heeft dat nog onontwikkelde talent wat extra impulsen van buitenaf nodig om zich verder te kunnen ontwikkelen. In mijn geval was dat een fantastische leerkracht Nederlands tijdens de eerste jaren van het middelbaar. Bedankt, WDL!"

Waarom schrijf je graag toneelteksten?

"De een gaat graag vissen, de ander poetst liever zijn auto. Ik schrijf dus ontzettend graag. Als kind al bewerkte en regisseerde ik sketches van The Mounties of schreef ik mijn eigen Rode Ridder-verhalen. Gelukkig zijn deze ergens tussen de plooien van de tijd verdwenen. Eigenlijk ben ik pas vrij laat, zo rond mijn 35e, toneelstukken, revues en af en toe een gedicht beginnen te schrijven. Omdat ik van theater hou. Omdat ik het kan. Schrijven genereert flow:

‘De laatste tijd zeggen veel mensen dat dichters en toneelschrijvers als groep opmerkelijk ernstige symptomen van depressie en andere affectieve stoornissen vertonen. De oorzaak moeten we wellicht zoeken in het feit dat ze schrijvers zijn geworden omdat hun bewustzijn in sterke mate beheerst wordt door entropie. Schrijven is dan een therapie die orde creëert in hun chaotische gevoelsleven. De creatie van een wereld van woorden waarin alles mogelijk is, waarin het bestaan van de onrustbarende werkelijkheid uit de geest is verbannen, is wellicht de enige manier waarop en schrijver flow kan ervaren.’ (Uit: ‘Flow. Psychologie van de optimale ervaring’ – Mihaly Csikszentmihalyi)

"Ondertussen staan er zo’n 25 toneelstukken op mijn cv. Sommige worden veel opgevoerd, sommige worden soms opgevoerd, sommige worden nooit opgevoerd. Misschien zijn ze nog niet ontdekt, misschien zijn ze helemaal niet goed genoeg, dat kan ook natuurlijk. Mijn laatste stuk, ‘Tim Erwten koerst’ – nog niet opgevoerd, by the way – dateert uit 2017 en voorlopig laat ik het daar even bij. Ik heb mijn focus nu verlegd en concentreer me ondertussen op mijn eerste roman die in 2020 of 2021 in de boekhandel zou moeten liggen. Ik kijk er al naar uit. Hopelijk anderen ook. Daarna is het weer tijd voor een moderne klucht. De ideeën zijn er al…"

Wat is jouw remedie tegen een writer’s block? 

"Alles laten rusten, wat mediteren, wandelen of fietsen, lekker slapen en nadien weer verder gaan. Het heeft geen zin om je ongerust te maken of om je op te jagen. Je weet dat je het kan, dat talent verdwijnt niet met een writer’s block."

Welk toneelstuk is jou echt bijgebleven en waarom?

"‘Voorlopig vonnis’ van Jozef Van Hoeck. Na het zien van deze schoolvoorstelling, ergens in de jaren ’70, wist ik: dit is wat ik wil, theater maken. En dat is wat ik gedaan heb, als auteur, acteur en regisseur, zij het veel minder professioneel dan ik zou gewild hebben. Het is niet anders."

Wanneer is een toneelstuk voor jou pas echt geslaagd? 

"Een toneelstuk is pas echt geslaagd wanneer het ook opgevoerd wordt, en liefst meer dan ééns. Je kan de mooiste, ontroerendste, diepzinnigste, grappigste stukken schrijven, maar als ze nooit opgevoerd worden zullen het altijd mooie, ontroerende, diepzinnige, grappige teksten blijven, dat wel, maar als toneelstuk zijn ze dan niet echte geslaagd."

Met welk bekend theaterpersonage voel jij je verbonden? Waarom?

"Met de clown August uit ‘August, August, August’ van Pavel Kohout. Op een bepaald moment, als August zijn ambitie uit om zelf de paarden te dresseren, toch het prerogatief van de directeur, dan zegt deze laatste: ‘Een droom moet een droom blijven, August, anders maak je hem kapot.’ Zoals August blijf ik dromen…"

Welk van jouw stukken zou je zeker aanraden aan een gezelschap? 

"‘De Godmother’ is mijn visitekaartje. Een moderne klucht – zoals er trouwens veel te weinig geschreven worden – over een Vlaams-Italiaanse maffiafamilie die rijk geworden is in de cokebusiness. Tien acteurs in diverse bezettingen kunnen hiermee aan de slag. Een gedegen regisseur hier bovenop en je krijgt vuurwerk. ‘Kabaal in de kleedkamer’ en ‘Arme papa’ zijn echte tragikluchten met veel meer inhoud dan bij een eerste lezing blijkt. Jammer genoeg zitten in leescomités nog altijd iets te veel gepensioneerde onderwijzers en kwezels, boekhouders en acteurs zonder talent, noch fantasie."

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

{{ newsletter_message }}

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x