Heeft Eddy Van Ginckel eigenlijk nog wel nood aan enige introductie? Deze auteur is immers sinds jaar en dag een vaste waarde in het Vlaamse amateurtoneelcircuit. Zijn stukken zijn zeer geliefd en worden dan ook vaak op het podium gebracht! Hij schrijft vooral blijspelen, maar schrikt er niet voor terug om ook met andere genres aan de slag te gaan. Bovendien is Eddy niet alleen bekend omwille van zijn toneelwerken. Hij heeft ook filmscenario's, drie romans en honderden cursiefjes op zijn palmares staan. "Tja, ik zeg altijd: ik had maar een stiel moeten leren".

Wat is je favoriete toneelstuk aller tijden?

"Er zijn tal van favoriete stukken, maar als ik er toch eentje moet kiezen, ga ik voor het volksstuk ‘Sloppol Moe’. Op een dag zei één van de actrices van mijn gezelschap: “Ik zou ooit eens een rol willen spelen, waarbij ik een sterfscène heb.” Soms hebben mensen zo van die rare verlangens. Maar het intrigeerde me en op één of andere manier wou ik haar dit ‘plezier’ gunnen. Dus schreef ik een stuk ‘op maat.’ Toen ze een tijd later werd gevraagd om de titelrol te vertolken, was ze echt in de wolken. De sterfscène was erg pakkend en je kon tijdens de voorstellingen als het ware een speld horen vallen." 

Wie of wat wakkerde je liefde voor toneel aan? Geef kort een beetje uitleg.

"Mijn liefde voor het theater, en toneel in het bijzonder, ontstond in de middelbare school. Voorheen was ik een zeer verlegen jongetje. Een gedichtje voordragen was een ware marteling. Met knikkende knieën probeerde ik mijn zenuwen de baas te blijven, maar dit lukte me nooit. Op een dag gingen we met de klas een toneelvoorstelling bekijken. Tot mijn grote verbazing genoot ik daar enorm van. Toen was het me zeer duidelijk: dat wilde ik later gaan doen. En zo geschiedde. Vanaf dat moment bestond wonderwel ook geen plankenkoorts meer. Moeilijk uit te leggen."

Waarom schrijf je graag toneelteksten?

"Ik geloof niet dat ik graag schrijf, hoor. Schrijven is ook niet zo plezierig. Geschreven hebben is pas leuk. Regelmatig wordt mijn fantasie aangewakkerd en begin ik situaties en dialogen in mijn hoofd te noteren. Soms loopt mijn hoofd bijna over en moet ik even de tijd nemen om alles op papier te zetten. Mijn gedachten uitprinten, zeg maar. En dan kan het gebeuren dat ik in één ruk zestig, zeventig bladzijden schrijf. Na afloop heb ik dan last van hevige pijnen in nek en schouders, maar dat neem ik er graag bij."

Wat is jouw remedie tegen een writer’s block? 

"Af en toe zoek ik de absolute stilte op en dwaal ik rond in de wonderlijke natuur. Uren wandelen in de Eifel bijvoorbeeld, zonder ook maar één levende ziel tegen te komen, zorgt ervoor dat je hoofd volledig leeg is. Het werkt waarschijnlijk niet voor iedereen, maar ik heb dit écht nodig. Een weekje in volledige afzondering en vooral niet denken aan schrijven. Aandacht hebben voor de kleine dingen die het leven mooi maken. Een bloemetje, het gezang van een vogeltje. No stress en dan komt de inspiratie vanzelf. Writer’s Block? Ja, het klinkt alvast mooi. En je kan er mee uitpakken als je zonder inspiratie zit."

Welk toneelstuk is jou echt bijgebleven en waarom?

"‘Simul Terminus’ is ongetwijfeld het stuk dat me persoonlijk eeuwig zal bijblijven, omwille van de tragiek en de herkenbaarheid. Het speelt zich af eind jaren tachtig in een rusthuis, waar nauwelijks rekening wordt gehouden met de bewoners. Alles wordt hen afgenomen, behalve hun fantasie. Dat is het enige dat hen rest. Bittere realiteit, jammer genoeg.  Er wordt intussen druk gewerkt aan de verfilming van het boek, dat ik schreef op basis van het toneelstuk. Maar meer mag ik daar nog niet over vertellen. Ik kijk er wel naar uit."

Wanneer is een toneelstuk voor jou pas echt geslaagd? 

"Als een toneelstuk me als toeschouwer op één of andere manier raakt, zonder dat ik er moeite voor hoef te doen, dan is het geslaagd. Lukt dit niet, dan hoeft niemand mij na afloop te komen uitleggen hoe ik het stuk diende te interpreteren of dat ik het niet begrepen heb. Zo eenvoudig is dat eigenlijk."

Welk van jouw stukken zou je zeker aanraden aan een gezelschap? 

"Ik zou ze allemaal willen aanraden. Ach, het blijft leuk als je stukken gespeeld worden, zelfs na al die jaren. Een keuze maken is niet zo eenvoudig. Maar ik kijk er wel naar uit om mijn jongste schrijfsel ‘Mag Het Wat Meer Zijn?’ hopelijk binnenkort in première te zien gaan. Het is een blijspel zonder complexen, voor 4 dames en 5 heren. En als ik dan uitgenodigd word om te komen kijken, doe ik dat met veel plezier."

Ontdek alle toneelstukken van Eddy Van Ginckel bij de Theaterbib  van OPENDOEK.